Het leven van een dertiger in Shanghai

Inmiddels kan ik een paar weken meepraten over het leven van een dertiger, en dan wel in Shanghai. Mijn verjaardag heb ik op een originele locatie gevierd: in de Gele Bergen (Huangshan) ten Westen van Shanghai met cadeautjes op bed en zelfgemaakte slingers die Jac & Anneke de avond van te voren in elkaar hadden geknutseld. Het verjaardagsontbijt haalde het dit jaar niet bij de gebruikelijke kost van beschuit met aardbeien- dit keer moesten we het met Chinese rijstepap doen. En ik hou erg van Chinees eten, maar dan toch meestal pas rond het middaguur.
We hebben met z'n 4-en een prachtige tocht gemaakt- spannende bergen beklommen, mooie oude stadjes bekeken, een boottochtje gemaakt en samen met Chinese dagjesmensen tempels bezocht.

Niet lang na deze korte vakantie ben ik alweer op reis gegaan voor mijn werk, naar Tokyo. Dit was krap een week na de aardbeving, en het was fascinerend te zien hoe anders in beide landen op calamiteiten wordt voorbereid: in Tokyo stonden op de bureaus van mijn collega's rugzakjes klaar voor als er een aardbeving zou komen, terwijl in Shanghai niemand zelfs maar een lijst had van mensen die zich in het pand bevonden. Gelukkig is het risico van een aardbeving in Shanghai maar erg klein...

In Tokyo merkte ik dat ik langzaamaan aan het Chinese leven begin te wennen: ik verbaasde me dat auto's voor het zebrapad stopte, verheugde me over schone toiletten (met papier!) en kon er niet over uit dat alles werkt- geen kapot apparaat gezien. Maar het is ook wel een beetje saai, zo'n ordelijke samenleving!
Behalve voor werk had ik ook tijd om met Anne, die heel toevallig tegelijkertijd haar zusje in Tokyo opzocht, de stad te verkennen. In de wijk waar we in een traditionele Japanse herberg sliepen was een tempel festival aan de gang, wat veel drukte gezelligheid en hilarische beelden van mannen in louter een sumo-worstelaar broekje (al kan je nauwelijks van een broekje spreken) opleverde.

Komend weekend ga ik alweer de andere kant op voor werk: naar Bangkok. En half juni gaan we op vakantie naar XinJiang, de meest Westelijke provincie die aan Kazachstan en Kyrgizie grenst. Daarover later ongetwijfeld meer.