Opera en Panda's

Na een kort weekje Benelux, waarin ik getuige was bij Mijntjes huwelijk, met Niels uitgebreid door de Ardense sneeuw heb gewandeld en heel veel verhuisdozen heb uitgepakt die uit de opslag kwamen (de spullen uit China dobberen nog ergens op zee), ben ik sinds gisteren weer terug in China. En om me meteen weer in de cultuur (en helaas ook koude) onder te dompelen ben ik gisteravond naar een Sichuan Opera show geweest & vanochtend naar de panda's.

De Opera show was gelukkig aangepast aan de (Chinese) toeristen, d.w.z. geen urenlang atonaal gezang, maar een combinatie van dans, Chinese Andre Rieu op de Erhu (een 2 snarige 'viool' die op schoot wordt gezet), traditionele (nog steeds wel atonaal) gezang, kinderlijk mooi schaduwspel en fascinerende 'changing faces', waarbij de spelers maskers ophebben en in minder dan een oogwenk deze maskers verwisselen. Werkelijk ongelooflijk, je snapt niet hoe ze dit doen.

De panda's waren zoals verwacht enorm schattig. Zo vroeg op de ochtend (om acht uur liepen we al rond) waren ze ook actief- dat wil zeggen met eten, want dat is naast slapen hun favoriete bezigheid. Zie bijgaande foto's.


P.S.: in reactie op het afgrijzen over de hondenfoto bij mijn vorige verhaaltje hierbij een foto om te laten zien dat Chinezen ook heel veel om hondjes kunnen geven- sommige hondjes eet je, en andere kleed je aan als een pop.