chinees nieuwjaar komt er aan

Nog 8 dagen en dan is het nieuwe maan en daarmee ook het begin van het jaar van de koe (of stier- het Chinees maakt daar geen onderscheid in). Er zijn in het totaal 12 dieren, dus grofweg is iedereen die z'n leeftijd dit jaar -na z'n verjaardag- door 12 kan delen een koe (in het echt ligt het iets ingewikkelder met de maankalender). Overigens betekent 'jouw' jaar niet gewoon een geluksjaar, zoals ik altijd dacht, maar heb je in 'jouw' jaar meer kans op geluk maar ook op ongeluk. En dus moet je iets roods (gelukskleur) dragen om dat ongeluk af te weren. Het schijnt deze dagen in de lingerie winkels erg druk te zijn met mensen die rood ondergoed inslaan... Over ondergoed gesproken: zowel Niels als ik zijn inmiddels troste bezitter van een paar Chinees lang ondergoed want het is hier koud! Ik weet het, in Nederland heeft het gesneeuwd en er was zelfs sprake van een op handen zijnde elf-steden-tocht. Zo koud wordt het hier niet, alleen 's nachts wil het nog weleens onder nul raken. Maar door de vochtigheid en wind is het buiten best een beetje koud. Dat lange ondergoed is echter vooral voor binnen bedoeld: zonder verwarming en fatsoenlijke isolatie is het binnen erg fris. Dus zitten we thuis met extra truien onder een dekentje tegen onze mee-verhuisde mini radiator, en is de warm water kruik weer in ere hersteld.

Maar nog even over Chinees nieuwjaar- traditioneel geeft elke werkgever een nieuwjaarsdiner voor het werkelijke nieuwe jaar. Voor Unilever was dat gisteren, in een enorme hal een vreselijk eind buiten de stad (1,5 uur in de bus, en toen raakte de buschauffeur ook nog de weg kwijt- je zou toch denken dat een van de taken van een buschauffeur is om de weg te kennen...). 1400 mensen rond 160 tafels. Echt gigantisch. Er was een buffet, er was een show met acrobatiek, er waren sketches van elke afdeling, er was een act van ons senior management, en er was ook heel veel lawaai. Chinezen hebben een enorme tolerantie voor herrie, of het nou van de in de telefoon schreeuwende mede metro reiziger is, van het hondje van de buurman, van de piepende remmen van de electrische fietsen of dus van de showmasters op het toneel is- ze lijken zich nooit te ergeren aan het lawaai. Het senior management ging alle 160 tafels af om met iedereen te klinken, en ik (weliswaar wat minder senior ;-) deed hetzelfde bij de tafels van mijn R&D collega's om ze gelukkig nieuwjaar en veel rijkdom (de traditionele nieuwjaarsgroet) te wensen. Naast dit alles was er ook nog een loterij. Tussen de verschillende acts en de grappen van de showmasters door werden de prijzen verloot. Zodra de hoofdprijs, een tv, was verloot stond iedereen op en vertrok. Binnen 10 minuten was de hele zaal met 1400 man leeg. Een prachtige ervaring, zo'n avond Chinees vermaak!

Terwijl mijn Chinese collega's zich verder voorbereiden op het Nieuwjaar, winkeltjes langzaam hun deuren sluiten (vakantie) en het in de stad steeds moeilijker wordt een taxi te vinden omdat alle taxi chauffeurs terug naar hun hometown zijn, ben ik mijn tas aan het inpakken voor heel ander weer: a.s. vrijdag vliegen we voor 3 weken naar Australie. Daar hebben we ons lange ondergoed zeker niet nodig, en gaan we denk ik enorm genieten van de rust, ruimte en natuur! We gaan Marjolein, een mede-huisarts in Australie, bezoeken & met onze 'wicked-camper'langs de kust en natuurparken rijden.

Volgend bericht dus pas weer in het jaar van de koe.