Frisse berglucht en tropische stranden

Dat China enorm is en verschillende klimaten en natuur kent, wist ik al, maar nu heb ik het ook aan den lijve ondervonden. Na een paar dagen Chengdu (waar ik naast de al beschreven panda's en Chinese opera ook tempels, theehuizen en een mooie berg -helaas vol met schreeuwende toeristen- bezocht), ging ik per bus noordwaards, naar Jiu Zhai Gou (letterlijk: 9 dorpen vallei). Het gaat daar echter niet om de dorpen die bevolkt worden door de Tibetaanse minderheid (de Zhang), maar om de prachtige bergen en meren in de kleuren van een pauw. Helaas waren veel wandelpaden afgesloten omdat het winter was, maar dat had als bijkomend voordeel dat er minder toeristen waren. Desondanks een dag lang prachtig kunnen wandelen, in de frisse berglucht.

Vanuit het frisse noorden van Sichuan vloog ik naar tropisch Hai Nan (letterlijk: ten zuiden van de zee), het eiland ter hoogte van Vietnam. Hier staan er palmen en tropische bloemen langs de kant van de weg, is het 30 graden en vochtig. Mijn zeer klein gepakte rugzak puilt opeens uit met alle jassen, truien, en lang ondergoed die niet meer nodig zijn. Gisteren ben ik naar een strand vertrokken dat het 'zon & maan strand' heet, in the middle of nowhere: ik werd er bij een oprit van de snelweg uitgegooid, alwaar ik een meneer op brommer wist te strikken mij bij een hotel af te zetten. Bij het hotel bleek het toch wat minder 'middle of nowhere' te zijn, want er stonden hordes Chinezen in Hawaii shirt (dezelfde print per familie) die met toerbussen waren gekomen. Maar de Chinese toeristen blijven braaf bij de gids, dus als je een paar honderd meter verder loopt dan de plek waar zij zich laten fotograferen op kameel, paard of met schilpad, heb je het strand voor jezelf.

Vanuit hier ga ik door naar Sanya, het Tormelinos van China, om van daar uit naar het bergachtige binnenland te trekken.

P.S: Foto's volgen wanneer er een betere internetconnectie is